Abstract
การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาโอกาสและอุปสรรคของการศึกษาเอกชนขั้นพื้นฐานไทยในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2555 – 2554) ด้วยระเบียบวิธีวิจัยอนาคตแบบ EDFR โดยการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ 17 ราย ผลการวิจัยเกี่ยวกับปัจจัยภายนอกและปัจจัยภายใน พบว่า ปัจจัยภายนอกที่สำคัญที่ส่งผลต่อโอกาส คือ ความจำเป็นในการใช้ภาษาต่างประเทศหรือภาษาสากล และการเติบโตทางเทคโนโลยีและสาระสนเทศ ICT ส่วนปัจจัยที่ส่งผลต่ออุปสรรค คือ รัฐบาลเปลี่ยนแปลงบ่อย ขาดความต่อเนื่องการบริหารงาน ปัจจัยภายในที่สำคัญที่ส่งผลต่อโอกาส คือ รัฐบาลมีนโยบายสนับสนุนให้ภาคเอกชนเข้ามามีส่วนร่วมจัดการศึกษา จัดการศึกษาทางเลือกมากขึ้น ส่วนปัจจัยที่ส่งผลต่ออุปสรรค คือ การขาดแคลนครู เงินเดือน สวัสดิการของครูไม่เท่าเทียมภาครัฐ ผลการวิจัยเกี่ยวกับปัจจัยที่เป็นโอกาสและอุปสรรคที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในด้านต่างๆ พบว่า ด้านการลงทุน ปัจจัยที่เป็นโอกาส คือ พ.ร.บ.โรงเรียนเอกชน ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคคือ เงินอุดหนุนจากรัฐบาลไม่เพียงพอ ด้านอยู่รอด ปัจจัยที่เป็นโอกาส คือ คุณภาพผู้เรียน งบสนับสนุนพัฒนาครูและบุคลากร เงินวิทยฐานะ และเงินเดือนที่จะเท่าเทียมกับโรงเรียนของรัฐ ปัจจัยที่เป็นอุปสรรค คือ นักเรียนมีจำนวนน้อย เงินทุนหมุนเวียนมีจำกัด ด้านการสนับสนุนจากภาครัฐ ปัจจัยที่เป็นโอกาส คือ โอกาสเงินเดือนครูมีแนวโน้มที่สูงขึ้นตามโรงเรียนของรัฐ ปัจจัยที่เป็นอุปสรรค คือ การเปิดสถานศึกษาแข่งขันกันมากในแต่ละพื้นที่ ด้านการเปิดเสรีทางการศึกษา ปัจจัยที่เป็นโอกาสคือผู้ลงทุนจากต่างประเทศในธุรกิจด้านการศึกษาส่งผลให้การศึกษาไทยมีการพัฒนาและได้รับวิวัฒนาการทางการศึกษาใหม่ๆ ในด้านสื่อการเรียนการสอน เทคโนโลยี จากประเทศที่เข้าร่วมลงทุนปัจจัยที่เป็นอุปสรรคคือ สื่อการเรียนการสอนนำเข้ามีราคาสูง เงินอุดหนุนจากรัฐบาลไม่เพียงพอต่อการพัฒนาคุณภาพให้ทัดเทียมกับโรงเรียนต่างชาติที่เข้ามาลงทุน ด้านการพัฒนาคุณภาพ ปัจจัยที่เป็นโอกาสคือ การคัดสรรครูที่มีคุณภาพ ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคคือ เงินอุดหนุนรายหัว เงินสนับสนุนจากรัฐบาลไม่เพียงพอ ด้านพัฒนาคุณภาพผู้เรียน ปัจจัยที่เป็นโอกาสคือ การกำหนดเป้าหมายนักเรียนเป็นเด็กเก่ง ดี มีสุข ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคคือ การสนับสนุนจากภาครัฐไม่เพียงพอและไม่เท่าเทียมกับภาครัฐ ด้านพัฒนาวิชาชีพบุคลากร ปัจจัยที่เป็นโอกาสคือการสนับสนุนจากรัฐบาลมีมากขึ้น ปัจจัยที่เป็นอุปสรรค คือ ครูขาดความจงรักภักดีในองค์กร ด้านการบริหารจัดการ ปัจจัยที่เป็นโอกาสคือ พ.ร.บ.โรงเรียนเอกชนมีนโยบายให้กระจายอำนาจสู่หน่วยงานที่รับผิดชอบ ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคคือ การจำกัดคุณวุฒิของครู ผู้ที่มีความชำนาญเฉพาะทางที่จะต้องมีวิชาชีพครู
สโรชิน สุวิสุทธิ์ และคนอื่นๆ (2555) โอกาสและอุปสรรคของการศึกษาเอกชนขั้นพื้นฐานไทยในทศวรรษหน้า(พ.ศ. 2555 - 2564) วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 ประจำเดือน กรกฎาคม - ธันวาคม 2557 หน้าที่ 104 - 112 Ç
